2017, 03-24 (vrijdag) Letaba

Eerst een ontbijtje op het restcamp, met zicht op de Letaba-rivier. We hebben de verrekijker steeds bij de hand, om te kijken wat voor beesten bij de rivier komen drinken. Daarna met de auto op pad voor een gamedrive. Het woord ‘game’ staat hier overigens niet voor ‘spel’, maar voor ‘wild’. Over zandpaden rijden we langs de Letaba-rivier. Hoewel de Ford zich goed houdt, hebben we toch een klein beetje spijt dat we niet een (‘dikke’) fourwheel-drive gehuurd hebben. Autorijden blijkt hier een behoorlijke uitdaging.

Speurend naar wild en vooral naar links kijkend, hebben we pas laat in de gaten dat rechts van ons een enorme olifant (een ‘bull’) uit de bosjes komt, met veel andere olifanten in zijn gevolg. We rijden de auto maar snel een veilig eindje naar voren, en achter ons komt vervolgens een grote kudde uit de bosjes om het zandpad over te steken, richting het water. Een eindje achter ons staat nog een auto, die het hele spul vlak voor z’n neus ziet passeren. Als, nadat de hele kudde overgestoken is, één van de grotere olifanten rechtsomkeert maakt en nog even dreigend op het zandpad komt kijken, besluit de auto achter ons wijselijk maar een eindje achteruit te rijden en de auto zo neer te zetten dat hij zich makkelijk uit de voeten kan maken. Ook ik blijf opletten dat ik gas kan geven als dat nodig is. Het is prachtig allemaal, maar we moeten de olifanten wel voldoende ruimte geven om het veilig te houden. Caroline en ik vinden het spannend maar leuk, Liesbeth vindt het vooral eng.

Wat verderop komen we verschillende giraffen tegen. Wat een prachtige oerbeesten zijn dat, net als de olifanten stralen ze iets prehistorisch uit. Wat verderop komt een grote giraffe vlak voor ons het zandpad op stappen, hij blijft midden op het pad vlak voor ons lopen. Sommige waaghalzen zouden misschien na enige tijd de giraffe inhalen, ik blijf voor de zekerheid toch maar een eindje achter hem rijden. Wat mij betreft is hij de baas hier, niet wij. Het levert wel leuke plaatjes op, door de voorruit van de auto.  Bij uitzichtpunt Elephant Peak, hoog boven de Letaba-rivier, mogen we ‘at your own risk’ uitstappen om de drinkende en badende olifanten te zien. Schitterend.

We zijn op weg naar restcamp ‘Olifants’ om daar even te pauzeren en te lunchen. Vlak voor we daar aankomen passeren we een riviertje. We stoppen even op het natuurlijke bruggetje, en direct komt een groot aantal waterschildpadden zo hard als ze kunnen aanzwemmen en klauteren uit het water om, zo hard als dat bij een schildpad kan, naar onze auto te rennen. Een heel grappig gezicht, maar tegelijk ook een beetje treurig. Het kan namelijk niets anders betekenen dan dat deze beesten vaak door toeristen gevoerd worden. Het uitzicht vanaf het restaurant in restcamp Olifants is schitterend. Vanaf grote hoogte zien we de Olifants-rivier en alle beesten die daar komen drinken en baden. Zo zie ik bijvoorbeeld een nijlpaard gras grazen op een eilandje in de rivier, met voor zich in het water nog een paar zwemmende nijlpaarden

De weg terug naar restcamp Letaba gaat over de verharde weg. We zien minder wild dan ’s morgens, maar wat olifanten en zebra’s kom je hier toch al snel tegen. Groepen impala’s zie je overigens zo veel dat we er meestal zonder te stoppen voorbij rijden, maar het zijn toch heel mooie beesten om te zien. Jammer dat ze zo vaak op het menu van de kat-achtigen staan. De thermometer tikt inmiddels af en toe de veertig (!) graden aan. Inderdaad, bloedheet, maar het is een vrij droge warmte, die niet zo klef voelt als de heetste dagen in Nederland. Net voor Letaba komen we nog een groep Nyala’s tegen, een bokkensoort die je niet zo heel snel tegenkomt. Mooi.

’s Avonds eten we bij het restaurant op het camp. Na 18.00 uur mag je je overigens niet meer in het Krugerpark begeven, tenzij begeleid door een ranger, bijvoorbeeld tijdens een officiële gamedrive.  We zitten nog niet op het terras of het begint met toch te regenen. Echt van die tropisch Hollywood-regen, zo hard dat het net niet echt is. Als we net klaar zijn is het even droog. Met gezwinde spoed naar ons huisje lopen dus. We staan nog op het terras of het begint alweer. Prima timing dus.  

Een tevreden groet van ons drieën, Rik