2017, 03-19 (zondag) Paterson

Het is zover, vandaag onze eerste echte ‘game drive’. Een game drive is het rondrijden in een (safari-) auto op zoek naar wilde dieren. Op advies van Olav gaan we niet met een georganiseerde game drive, maar gaan wij met onze eigen auto zelf op pad in het Addo Elephant National Park. Geen slechte keuze. We rijden op ons gemak rond, blijven staan kijken waar wij willen kijken en rijden door bij die plekken die wij minder interessant vinden. Alles op ons dooie gemak, in ons eigen tempo. Voor de goede orde: wij zitten in de auto. met af en toe het raampje open om te kunnen fotograferen en/of filmen. Al in het begin in het park komen wij een mafkees tegen die uit zijn auto stapt om een schildpad te fotograferen. Het spreekt voor zich dat het streng verboden is (en oerdom) om uit je auto te gaan.

Het is werkelijk heel indrukwekkend mooi. Zowat alle dieren die wij hier in Addo zouden kunnen zien, zien wij ook werkelijk. We zien een leeuw die lekker ligt uit te buiken nadat hij, met zijn makkers, een buffel heeft gedood en deels heeft opgegeten. Gelukkig staan wij op royale afstand, maar dat maakt de indruk er niet minder op. We zien olifanten, heel veel olifanten. Sommigen zien wij in groepen, meestal met jonge olifantjes erbij, maar soms ook olifanten die in hun eentje op stap zijn. Op een gegeven moment komt, als wij met de auto stil staan, een mega-grote olifant uit de bosjes tevoorschijn, recht op ons af. We maken ons snel uit de voeten. Eigenlijk is dit het enige moment dat een beetje spannend is, voor de rest is het eigenlijk alleen maar mooi. Ook als we voor de tiende of twnintigste keer olifanten tegenkomen is het nog steeds heel indrukwekkend. Verder komen wij buffels tegen, kudu’s (een groot bok-achtig beest, met mooie gedraaide hoorns), een jakhals, schildpadden, hartebeesten (antilope-achtigen), knobbelzwijnen, zebra’s, en zo vergeet ik vast nog het één en ander. Overal zien wij enorme kevers op de weg lopen. De kevers gaan graag aan de slag met grote bollen olifantenpoep. Je weet niet wat je ziet als je zo’n kever zo’n bol poep ziet voortduwen (we hebben het netjes op video gezet). Bij dit blog doen we een paar simpele, met de telefoon gemaakte foto’s, maar dit doet geen recht aan de werkelijkheid. Als we thuis zijn zullen we de echte foto’s (Caroline’s taak) en de video-opnamen (Rik’s taak) tot een mooi document maken. Kom dan maar even bij ons thuis kijken, onder het genot van een lekker Afrikaans wijntje.

Eind van de middag verzamelen we bij Olav, samen met een aantal Duitse gasten. Gezellig uitwisselen wat we zoal gezien hebben. Intussen maken de beesten en de kinderen er een gezellig rommeltje van, zoals aap Lousie die voortdurend de jongste van Olav opzoekt en uitdaagt, of de honden die een kat en muis spelletje spelen met het chagrijnige knobbelzwijn (dat heeft één van de honden bij een eerder vechtpartijtje al een lelijk litteken opgeleverd). We eten met z’n allen het door Olav klaargemaate avondeten en gaan daarna bijtijds naar bed. Morgen vroeg op, heel vroeg.

Groet, Rik